Winter, het woord geeft mij gemengde gevoelens zowel positief als negatief. Winter het laatste seizoen van het jaar. Bij dit woord Winter krijg ik het koud, tevens komen er mooie familiaire taferelen op mijn netvlies. Ik denk hierbij aan de romantisch plaatjes van Charles Dickens. De boeken waarbij je wordt teruggebracht naar kerst uit 1843 met dames met moffen, gepofte kastanjes en prachtig gezongen liederen.
Natuurlijk denk je dan ook aan de personages uit de boeken van Charles Dickens zoals Ebenezer Scrooge.
Wie kent hem niet Scrooge de zakenman, die zijn brood verdient met financiële zaken, de vreselijke gierigaard die totaal geen empathie toonde naar zijn medemens. Het ging bij hem alleen maar om zoveel mogelijk geld te vergaren en verder niets. Daardoor ontzettend verbitterd en eenzaam. Door de verdrietige en pijnlijke gebeurtenissen uit zijn verleden, was Scrooge niet meer in staat zijn pijnlijke herinneringen te verdragen, hetgeen hem maakte tot een vrek. Maar gelukkig dat hij toch later tot inkeer is gekomen en zijn leven een andere wending kreeg.
Sneeuwballen, sneeuwmannen en heel veel ijspret
Bij Winter denk ik aan sneeuw ballen gevecht, sneeuwman maken met een dikke wortel als neus, stenen als grote ogen en kleine steentjes voor het vormen van zijn mond. Een hoed en sjaal en misschien nog een bezem bij zijn arm. Hoe trots kun je dan met deze zelf gemaakte creatie zijn. Met de snowboats door de sneeuw batteren, ijspret met de kleinkinderen sleetje trekken en schaatsen of skiën, skiën heb ikzelf nooit gedaan.
Maar soms winter vind ik je ook totaal niet aantrekkelijk met je vrieskou, de rotzooi op de weg door de sneeuw, de gladheid of als de dooi weer inzet die smurrie wat dan achterblijft. De verkoudheid of griep waar we vatbaarder voor worden. Ja dat zijn zeker wel jouw schaduwkanten.
Maar toch als ik na een frisse wandeling dan de kachel aanmaak en naar de vlammen van het vuur kijk, het geluid hoor van het knetterende hout waarmee de vlammen aan het spelen zijn.
Van oud naar nieuw, dankbaar en en met vertrouwen
Zie hoe onze hond Woellie zo vredig in haar mandje ligt en al enkele snurkende geluidjes laat horen dan voel ik toch een vrede door mijn hart stromen. Dan kan ik heerlijk wegdromen en mijmeren in mooie herinneringen en fantasieën. Het geeft mij altijd een weldadige ontspannende rust en merk dat mijn hoofd hierdoor leeg raakt.
Daarnaast is er natuurlijk niet te vergeten de december feestmaand. De donkere dagen voor de kerst. Mensen die een dierbare verloren hebben en alleen de kerst en het nieuwe jaar ingaan. Hiermee heb ik toch wel compassie.
Het oude jaar afsluiten met onze dierbare herinneringen maar ook de lessen die het oude jaar ons leerde. Met vertrouwen en inspiratie het nieuwe jaar 2024 omarmen. Niet verbitterd blijven en blijven hangen in pijnlijke herinneringen zoals Scrooge dat deed.
Juist die kracht en inspiratie te vinden om in 2024 succesvol verder te gaan, door de lessen die 2023 ons leerde, wat soms niet altijd makkelijk was maar er wel sterker van werden.
Ik wens jullie allen een hele fijne winter toe
Een mooie gezellige, feestelijke, liefdevolle december maand.
Voor het nieuwe jaar 2024 wens ik iedereen een goede gezondheid, wijsheid, kracht en liefde toe maar ook liefdevol te zijn naar jezelf.
Liefs Wilma
